GOT7 & WINNER
Pairing: MINO x MARK
NOTE:
- อ่าน Close Or Not ก่อนก็ดี ไม่อ่านก็ได้ค่ะ 555
- กรุณาเปิดเพลง BODY ของ MINO (MOBB) คลอไปด้วยค่ะที่รัก (บังคับ 5555555555555555)
- เครดิตเนื้อเพลง: https://popgasa.com/2016/09/07/mino-body-%EB%AA%B8/
——————————
BODY
By Wirunyupha
I miss your body
The tickling sound of your breath
I remember it faintly
I can’t feel you
สำหรับซงมิโนแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับมาร์ค ต้วน จะว่าเหมือนจริงก็ใช่ จะว่าเหมือนภาพลวงตาก็ไม่เชิง
เหมือนจริง เพราะเขาก็บอกไม่ได้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า
เหมือนภาพลวงตา เพระเขาก็ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น เป็นเพียงภาพฝันหรือเปล่า
ชายหนุ่มหลับตา บุหรี่มวนสุดท้ายที่เขามีถูกขยี้ลงบนที่เขี่ยบุหรี่พร้อม ๆ กับควันที่เขาพรูออกมาช้า ๆ ประตูกระจกที่ระเบียงเปิดกว้างให้อากาศถ่ายเทได้สะดวก
เพราะถ้าคราวนี้เขาสูบในห้องที่เปิดแอร์ คงไม่มีคนมาโวยวายว่าเขาอยากตายแล้วอาสาเปิดกระจกให้หรอก
“ฉันเลือกแจ็คสัน”
ดวงหน้าขาวปรากฏขึ้นในความทรงจำพร้อมกับเสียงทุ้มนุ่มที่เอ่ยอย่างมั่นคง ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากัน ขณะที่ช้อนตามองเขา
ไม่ใช่ความกังวล
แต่เป็นสายตาของคนที่ตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
Oh god
I miss you
Though it might be a different way
I’m borrowing the power of alcohol
I might call you by mistake
I don’t know, my judgement is
Fading fading fading
unconsciously, in the empty air
I’m drawing drawing drawing you
I must be crazy
ควันบุหรี่จางหายไปในอากาศ พอให้เห็นร่างเลือน ๆ จากแสงไฟข้างนอกที่ส่องกระทบเข้ามา มิโนมองรูปร่างของกลุ่มควันที่สลายไปช้า ๆ มืออีกข้างคว้าแก้วที่หลงเหลือแอลกอฮอล์สีอำพันไว้เพียงก้นขึ้นดื่ม
มันไม่ช่วยอะไรหรอก แต่เขาก็ยังอดไม่ได้
ถ้าเขาลืมเรื่องของมาร์คไปได้แม้เพียงเสี้ยววินาทีก็ดี
No need for apologies
We’re not Adam and Eve
In America, they say it’s better to be cool
you nah mean?
I remember your body body body
Your perfect proportions
Were almost a lie lie lie
“ผิวนายดีจนน่าอิจฉาเลย”
เขาจำตัวเองตอนที่กระซิบคำนี้กับร่างขาวนั้นได้ พูดจบก็แนบริมฝีปากลงบนบั้นเอวนั้นอย่างบรรจง ได้ยินเสียงหัวเราะจากคนที่นอนเล่นอยู่อย่างสบายอารมณ์ ก่อนเจ้าของรอยยิ้มและดวงตาซุกซนจะเอ่ยออกมา
“ฉันจะไปสัก”
“น่าเสียดายน่า อย่าเลย”
“ทีนายยังสักเลย”
“ไม่เหมือนกันสิ” เขายิ้มให้ ขยับเข้าไปกดจูบลงบนหน้าผากมนอย่างเอ็นดู “เดี๋ยวก็โดนดุหรอก”
มาร์คยักไหล่ “เรื่องของฉันน่า”
“เอาแต่ใจ”
“แต่ก็มีคนตามใจอยู่ดี”
I’m talkin’ about your body
Talkin’ about your legs
Talkin’ about your lips
Talkin’ about your
From your head to your toes
OH I’m talkin’ about your body
Talkin’ about your everything
But where are you?
เขาหลงใหลการจ้องมองร่างของอีกฝ่าย
เส้นผมสีอ่อนที่ทอแสงประกายและนิ้วเรียวชอบเสยมันขึ้นไปจนเห็นหน้าผากได้รูป ริมฝีปากอิ่มสีสดที่น่าหลงใหลกว่าเดิมเมื่อถูกขบกัดด้วยฟันขาว ท่อนขาได้รูปที่เกี่ยวกระชับเขาเบา ๆ จนถึงปลายเท้าจิกเกร็ง…
ลมหายใจอุ่นร้อนที่กระทบข้างแก้ม
We were beautiful
We had such good chemistry
I miss you again
Your tattoo on your waist
I still have it in my studio
The bed back then
Come over if you’re tired, just sleep over
I got everything you need
“จะเลิกกันจริง ๆ เหรอ?”
เขาถามออกไปทั้งที่เรายังนอนอยู่ด้วยกันบนเตียง เขานอนหงายมองเสี้ยวหน้าของคนที่นอนคว่ำอยู่ข้าง ๆ
มาร์คยิ้มอวดเขี้ยวขาว “จริงสิ คิดว่าฉันล้อเล่นเหรอ?”
“พูดเหมือนเป็นเรื่องง่าย ๆ เลยนะ เหมือนบอกว่า จะไปซื้อข้าว อย่างนั้นแหละ”
“มันก็ง่ายแบบนั้นไง”
มิโนขมวดคิ้ว
“…ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไง?”
คนฟังทำเหมือนหัวเราะ “จะให้รู้สึกอะไรล่ะ? เสียดายมั้ง?”
กลับเป็นมิโนเองที่ฟังประโยคนั้นแล้วอยากหัวเราะและร้องไห้ในเวลาเดียวกัน
I’m dying cuz of you, you’re a killer
My conscious is scolding, poking me
My friends call you my ex
But I wanna pronounce it in a sexier way
“…แค่เพื่อเซ็กส์ก็ไม่ได้เหรอ?”
เขาถามออกไปตรง ๆ คนฟังถึงกับเปลี่ยนท่ามาเท้าศีรษะมองหน้าเขาทันที
“ถามแบบนี้เลยเหรอ? ติดใจอะไรฉันนักหนาหรือไง?”
มิโนเลิกคิ้ว กวาดมองอีกคนตั้งแต่หัวจรดเท้า แม้มาร์คจะใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้น แต่สำหรับเขามันก็ไม่ต่างอะไรจากการเปลือยเปล่า
“…คงงั้น”
คนฟังหลุบตาลง หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะช้อนตาขึ้นมองเขา
“เสียใจด้วยนะ แต่ไม่ได้หรอก”
“…”
“เห็นอย่างนี้ ฉันก็เป็นคนรักใครรักจริงนะ”
มิโนมองนัยน์ตาเป็นประกายนั่น
“ฉันหักหลังแจ็คสันไม่ได้หรอก… ไม่เคยทำได้เลย”
I miss your body
Your shiny hair
I remember it faintly
So where are you
Bawling on your body
Bawling on your body
Till we pass out
We make a story
มิโนถอนหายใจ ทิ้งร่างตัวเองลงบนโซฟาพร้อมกับหวนนึกถึงคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้อีกแล้ว
มาร์คไปแล้ว ไปพร้อมกับของทุกอย่างที่เคยทิ้งไว้ให้เขา ไม่หลงเหลืออะไรบ่งบอกการมีอยู่ของอีกฝ่ายเลย ยกเว้นในความทรงจำของเขาเอง
ความทรงจำที่จดจำได้ทุกอย่าง ทุกรายละเอียด…
“ให้ตายเถอะ…”
เขาถอนหายใจเป็นครั้งที่ร้อยของคืนนี้
“…ตกลงเคยรักฉันไหมเนี่ย?”
เป็นคำถามที่เขาคงไม่มีวันได้คำตอบอีกแล้ว
FIN
TALK:
20160910
จริง ๆ อยากเขียนตั้งแต่วันแรกที่เพลงออก แต่ก็ไม่ได้เขียน 555 ถึงกับนอนฝัน (แต่ฝันถึงมาร์คสัน….)
วันนี้ได้เขียนแล้ว… คือทิ้งทุกอย่างมาเขียน งานการ และฟิคที่ดองไว้ 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 /สติแตก
ด่าได้ แต่อย่าแรงมากค่ะ ที่แท็กนี้ #wirunfic
คอมเมนต์ได้ที่นี่ หรือแท็กเดียวกัน #wirunfic
เมาท์เพิ่ม
เอ็มวีแซ็บจริงอะไรจริง ๆ ค่ะพี่มิโนร้อนแรงเหลือเกิน ดูแล้วอยากจะแดดิ้นและตายไปตรงนั้น จริง ๆ อยากเขียนมิโนบ๊อบไงคะ แต่ชิปอย่างเดียวค่ะ สกิลเขียนไม่ถึง /เหม่อ
(ค่ะ ชิปมิโนบาบิค่ะ)
ช็อตฟิกนี้เหมือนว่าจะต่อจาก Close or not ที่เคยเขียนไว้เมื่อนานพอสมควรแล้ว พอตอนนี้ก็เหมือนประกาศตัดความสัมพันธ์กันเสียตรงนี้เลย ล่มเรือ(ผี)ตัวเองกันดื้อ ๆ แต่เอาเถอะค่ะ เรือผีก็คือเรือผี ไม่อิงโมเมนต์อะไรอยู่แล้ว อยากเขียนก็เขียนค่ะ 55555555555555
ทอล์กยาวกว่าฟิคแล้วค่ะ ควรพอ
แล้วเจอกันค่ะ
อย่าลืมคอมเมนต์ หรือแท็ก #wirunfic นะคะ
เลิฟยู
วิรัลคนเดิม เพิ่มเติมคือยังอ่านวิจัยไม่จบและเสนอหน้ามาอัปฟิค
WIRUNYUPHA 